Anne özlemi

[banazlıkasap]

Merhaba;
Bundan tam 2 yıl önce sevgili anne mi yakalandığı karaciğer kanseri hastalığı yüzünden kaybettik. o günü hafızamdan bir daha çıkaramayacağım.ANNE bize canını hiç teredüt bile etmeden verebileceği hayat veren aç kaldığınızda sizi doyuran hastalandığında başınızdan bir an bile ayrılmayan sevinçlerinizde sizle sevinen üzüntülerinizde bizden daha çok üzülen o kutsal insanı gözlerimin önünde lanet bir hastalığın bizden çalışına şahit oldum.kaybettikten sonra anladım ANNENİN kıymetini değerini sağ iken anlayamamışım.
Sizden ricam sevdikleriniz hala yanınızda iken değerini bilmeniz hasas kalplerini incitmemenizi onlara yalnızlık hissi hiç yaşatmamayı ve ömürleri boyunca sevginizi hiç eksiltmeden sürdürmenizi diler.hepinizin annelerinin ellerinden öper.anneler günü şimdiden kutlarım.

 

[k@dir]

kardeş öncelikle annen için allah rahmet eylesin. gerçekten ANNE çok farklı birşey. ALLAH başımızdan eksik etmesin

 

[cglrkml]

Kesinlikle sevdiklerimizin kıymetini çok iyi bilmemiz gerekiyor ancak ne yazık ki bizler hayat telaşına tutulmuş oradan oraya savuruyoruz kendimizi..Anneniz içinde Allah rahmet eylesin başınız sağolsun..

 

[_SeRcAn_]

serhat abi annen için allah rahmet eylesin başınız sağolsun...dün annemle tartışmıstık bu yazıyı okuduktan sonra hemen ilk işim annemin gönlünü almak olucak

 

[Gökhan_55]

başın sağ olsun... sanırım haklısın, kıymet bilmek şöyle dursun kıymet bilmeye yeltenen bile çok nadir artık malesef

 

[Alperen38]

Allah Rahmet Eylesin... Rabbim Sizede Sabir Versin Gerçekten çok Anlamli Bi Yazi Olmuş Mekani Cennet Olsun

 

[ardagozbel]

başın sağolsun allah sabır versin anne gibisi yok tabiki sana katılıyorum

 

[dragon]

Acını anlıyorum ve paylaşıyorum kardeşim.2001 yılının 13 Şubat'ında maalesef bizde o lanet hastalığın Annemin vücudunun büyük bir bölümüne yayıldığını öğrendik.54 yaşındaydı.Özellikle Annem için inanılmaz zor ve acılı geçen 14 ayın sonunda 21 Mayıs 2002'de kollarımın arasında son nefesini verdi.26 yaşındaydım koca dünyanın en yalnız insanı bendim o an.Kimse bilmez,ayıpta değil zaten ben o yaşta bile kafamı Annemin dizlerine koyup uyurdum.Gerçek ana kuzusu bendim işte.Her insan evladını ölçüsüz bi şekilde sever tabi ama benim annem beni bir başka severdi.O'nun öleceği gün benim son günüm olur derdim hep ama öyle olmadı.Kollarımın arasından bir kuş gibi uçup melek olup gitti.40kg'nın bile altına düşmüş bedenini kendi ellerimle koydum toprağa,kendim kapattım üstünü elimdeki küreği kimseye vermeden.Aylarca Allahın her gecesi rüyalarımdan çıkmadı.Aralık 2005'te kızım dünyaya gelene kadar ağlayarak uyandığım uykuların sayısını bilmem.O'nun acısını sadece evladım hafifletebildi.Doğmadan 3 sene önce adı belli olan bir bebekti O. Fatmanaz.Tam 1 hafta önce bugünde aslan gibi abimi beyin kanamasından 5 dakika içinde kaybettik.Allah kimseye kaldıramıyacağı acı vermez bunu çok iyi biliyorum.Herkes sevdiklerinin kıymetini hayattayken bilsin arkadaşlar.Maalesef o kağıt parçaları olmadan yaşanmıyor biliyoruz ama mal mülk,para pul gerçekten çok boş şeyler.Herşey birkaç meterelik kefende bitiyor

 

[KADIOGLU]

Başınız sağolsun, Allah kimseyi annesiz ve babasız bırakmasın. Bazen bende içimden geçiririm annemi kaybedersem ne yaparım diye, insan kaç yaşında olursa olsun gerçekten çok zor bir durum, Allah sabırlar versin

 

[banazlıkasap]

hepinizden ALLAH razı olsun