Benim imkanım olsa basın için bazı kısıtlamalar getiririm. İyice araştırılmadan, haber yapıyoruz diye saçma sapan yazılar yazıp kimbilir kaç kişinin canını yaktılar. Yalan yanlış şeyleri haber diye ilk sayfadan koca koca puntalarla yazanlar iş tekzipe gelince arada bir yerde en küçük puntalarla özür diliyorlar. Özür yazısı en azından aynı puntalarla, aynı sayfada verilmeli ki yaptıklarının ne kadar yanlış olduğu ortaya çıkmalıdır. Bunca yıldır dikkatimi çeken bir diğer hususda, bu gazeteci milleti bir kar tanesi gibi bembeyaz, bir bebek kadar masumlar. Siz şimdiye kadar suça karışan bir gazeteci haberine denk geldiniz mi? Onlarla veya aileleri ile ilgili kanunsuz/şık olmayan bir haberin manşetten verildiğini hiç gördünüz mü? Kendimi bildim bileli Apti İpekçi konusu işlenir, H.Dink bile basın şehidi diye baş taçı edilir ama bu ülkenin TV leri istiklal gazilerinin, vatan için canını veren gerçek şehitlerin vefat haberlerini bile araya sıkıştırarak vermediler mi? İşte tıpkı bu gün olduğu gibi, dindar tanınan bir gazetecinin oğlunun içkili bir yerde ne işinin olduğunu, evli bir kadını ne amaçla evine getirdiğini (öyle ifade edildiğii için), içkisine N.Alço misali birşey katıp katmadığını (belki de bunun için ambulans çağırmadı), nasıl oluyorda aynı gün tanıştığı biri ile aralarında duygusal bir bağ oluştuğunu, ölüm riski olan bir kişiyi bir nevi resmen ölüme terk ettiğini hiç kimse sorgulamıyor, acaba bu şahıs bir gazeteci olduğu için mi korunuyor. Ben savcı olsam bu vatandaşı zamanında neden ambulans çağırmadığı için başını iyice ağrıtırım. Neden ambulans çağırmıyorda, kapı kapı doktor peşinde koşturuyor, kockocaman adamın aklına neden 112 yi aramak gelmiyor, ne saklıyorda evde kendisi tedavi yapmaya kalkıyor bunların sorgulanması da gerekmez mi? Ölen dolayısı ile savunmasız bir kişinin arkasından atmak kolay tabii.
