Caner aynı ben akıldansın at avrat silah...at oldu şimdiki zamanın arabası...kimseye vermem...bundan 29 sene önce istedi verdim inan on dakika sonra zil çaldı,kaza...bırak haklı iken mahkemeye gelmedi suçlu olduk...sigorta çıkış verdi o zamanlar yabancı olarak kaza ile sigortadan atılan kolay sigorta bulamazdı almanya da...hanım hamile doğum yakı kış...neyse o zamandan beri vermem ama alırım..herkez güvenir verir ben vermem...ha neden güvenir? dürüstlüğüm kaza olsa anında masraflarını zarar ziyan artı fazlasını veririm...ama gerçekende verirler ben aslaaaa...aldığım arabayı da kendiminkinden temiz kullanırımat,avrat,silah...
benimde arabam başkadır,malın değerli olması bir yana aklımda acaba kalır hep...biri o koltuğa neticesini koyunca ben 1 ay kendime gelemem...istemem açıkcası..ister 100 binlik olsun ister onbinliralık,acaba çukuramı düşürcek,vitesimi cartlatacak,koltuğunumu yakacak...gibi...o koltuğa oturacak biri varsa oda babamdır,senelerin tırcısı...
bağzı durumlarda verip kötü olacağına vermeyip kötü olmak daha mantıklı gelir bana...
ben götüreyim,taksi paranı vereyim..veya sağlam bir bahane.....
yani;seni çook iyi anlıyorum..