Cebımde 10 kurusum kaldıda duygulandım :'( içeri...

[olciyak]

Yıl 2000; 3. sınıfa gidiyorum çanakkaleye tasındık , kardesım anaokuluna basladı servis parası vermemek ıcın daha kendıme bıle sahıp cıkamazken kardesımın elınden tutup okuluna bırakıp oglen okulundan alıp evden koyulan ekmeklerımızı yıyp gerı bırakıyordum aksamda , bazen dolmus veya otobus parası vermemek ıcın canakkale gazi ilkögretim okulundan , beldemız sıtesıne yuruyorduk... Bu acıtasyon degıldır cunku o sırada evimizi alıyorduk ,
Lıse hayatım ve ılkogretım hayatım boyunca toplam 2 kere sınemaya gittim , arkadaslarım dısarıda bulusurken , sinemalara , kafelere giderken cebımdeki pasomla okuluma gidip geldım , cünkü cafeye 20 mılyon verecegıme ailemle haftasonu mangala gidebilirdik , Çunku biz MUTLU BİR AİLE idik... 2003 yılında kulustur ama bızım her turlu kahrımızı ceken arabamızı satarak sıfır arabamızı aldık , hersey cok guzeldi sanki ruyada gibiydik , yeri geldi paramız kalmadı , yeri geldi cuvallarca yol kenarlarından ot topladık ama kimseye sesimizi duyurmadık , Buzdolabımızdaki yazı tutuyordu bizi birarada ; BİZ COK MUTLU BİR AİLEYİZ...
Dedigim gibi lise hayatım bıtene kadar ne kafem , ne sinemam , ne saga sola sapmam hiçbişeyım olmadi(bır kere kupe takmak ıstedım babam ıbne olcaksan bı daha gelme eve dedı o maceramıda orda bıtırdım ) , arkadaslarımla okul gezısıne bile gitmedim
Her yaz bos durmadım ne ıs bulduysam calıstım ve calıstıgım her parayı aileme verdim ; pazarcılık(ızmırdekı neredeyse her pazara cıköıslıgım vardır) , cıftcılık , kaportacılık(6. sınıfta canakkalede) , komi olarak (erdek konyalı pide salonu , İzmir konyalı ahmet usta pıde salonu) , Internet cafe (acar net erdek) , elektrik dukkanında (amcamın ama amcamı gorsenız kufretmek ıstemıyorum...)

Bir memur maaşı ile 2 evimiz , 2 arabamız ve birde tarlamız var.. zor ama gercek...

VELHASIL;

Liseye giderkende cebimde 10 kurusum vardı...
Yıl oldu 2013
Şimdide cebımde 10 kurusum var

Biraz once ailemın bana sıfır aldıgı arabamın deposunu fulledımde 10 kurus arttı


Ve ınsallah ılerde bunu hatırlayacagım ve gene konu acıp dıyecegım kı maaşımdan 10 kurusum kaldı cunku ................. .
BİZ COK MUTLU BİR AİLEYIZ...

 

[olciyak]

sadece biraz duygulandımda , basınızı agrıttıgım ıcın ozur dılerım , elbette herkesın bırtakım sorunları vardır veya olmustur , ama bunları hepbırlıkte gogus gererek aşmak ve sımdı arkaya donupte baktıgında gurur duymak super bır duygu...

Bu anlattıklarım sadece yuzeyseldır ,cokca yılı atladım zaten
Aksam aksam basınızıda agrıttım kusruma bakmayın artık...

 

[kurt.ibrahim]

Tebrikler.
Her kişinin değil er kişilerin yapacağı ve katlanacı bir hayat ve yaşam savşı verilmiş. Mutlu ve mücadeleci bir ailen olduğu için ve bunu içtenlikle paylaşa bildiğin için gurur duymalısın.Gelecekte bu geşmiş günlerin anısını anlatacağın evlatlarına daha güzel, rahat günlerin şartlarını oluşturursun.

Babanın önerisine akşam ,akşam koptum.

 

[bacadir68]

güzel bir hayat hikayesi ancak memur var memur var. böyle bir memur hayatı arzuluyorum bende hep... 1600 lira maaşla olmamıştır herhalde bunlar değil mi Olcay?

açıkçası benim annem bir devlet bankasında çalışıyordu ortalama bir memurdanda daha fazlasını kazanıyordu. 26 yıl sonunda emekli olduğunda net olarak kendi kazancıyla alabildikleri bir otomobil, bide yazlıktı. kira giderimiz olmadı ve sadece annem ve ben yani 2 kişi ile böyle.

 

[olciyak]

güzel bir hayat hikayesi ancak memur var memur var. böyle bir memur hayatı arzuluyorum bende hep... 1600 lira maaşla olmamıştır herhalde bunlar değil mi Olcay?

açıkçası benim annem bir devlet bankasında çalışıyordu ortalama bir memurdanda daha fazlasını kazanıyordu. 26 yıl sonunda emekli olduğunda net olarak kendi kazancıyla alabildikleri bir otomobil, bide yazlıktı. kira giderimiz olmadı ve sadece annem ve ben yani 2 kişi ile böyle.

Valla memuriyetten anlamıyorum fakat 2 universıte bıtırdı , sıcılı gayet temız derecesını arttırmak ıcın falan ugrasıyordu bu arada askerı personel babam...

 

[olciyak]

Tebrikler.
Her kişinin değil er kişilerin yapacağı ve katlanacı bir hayat ve yaşam savşı verilmiş. Mutlu ve mücadeleci bir ailen olduğu için ve bunu içtenlikle paylaşa bildiğin için gurur duymalısın.Gelecekte bu geşmiş günlerin anısını anlatacağın evlatlarına daha güzel, rahat günlerin şartlarını oluşturursun.

Babanın önerisine akşam ,akşam koptum.

Guzel temennılerınız ıcın tesekkur ederım...

 

[smihci]

güzel bir hayat hikayesi ancak memur var memur var. böyle bir memur hayatı arzuluyorum bende hep... 1600 lira maaşla olmamıştır herhalde bunlar değil mi Olcay?

açıkçası benim annem bir devlet bankasında çalışıyordu ortalama bir memurdanda daha fazlasını kazanıyordu. 26 yıl sonunda emekli olduğunda net olarak kendi kazancıyla alabildikleri bir otomobil, bide yazlıktı. kira giderimiz olmadı ve sadece annem ve ben yani 2 kişi ile böyle.

Bahadır dediğin gibi, memur var memur var. Ama parayı tutmasını bilmedikten sonra alınan maaşın hayrı zaten olmaz. Normal bir memur için devlet babanın verdiği ikramiye ile sıfır km araç almak artık hayal. (Memurlarda ikramiye hesabı şöyle yapılır; çalıştığın yıl x brüt maaş. Çalıştığın yıl ise kaç sene olur ise olsun ikramiye hesaplanırken 30 seneyi geçemez) Devlet çalışanına yeterince ikramiye/maaş veremediği için özel sigortalara girin diye boşuna çabalamıyor .

 

[kaderaniz]

Çok güzel...

"Mutlu aile" kavramı her şeyi güzel kılıyor. Seviyorum böyle aileleri. Biz de böyleydik. Ama ben biraz kızardım. Niye bu kadar tırmalayıp duruyorsunuz derdim. Şimdi anlıyorum meseleyi!

Kimi aileler böyle iken kimi de inanılmaz farklı oluyor. Adam borç batağında yüzüyor. Neyi var neyi yok satılık. Ama bir cebinde bin liralık telefon diğer cebinde Marlboro. Bir hava bir hava...

 

[gokibey]

Beni de duygulandırdın kardeş.
Kendi düğünümü yaptığım zamanlar geldi aklıma.
Aza kanaat etmeyen çoğu bulamazmış
Allah hak edene verir esirgemez.
Kazasız belasız. Mutlu Huzurlu Sağlıklı Bir Ömür geçirirsin inşallah.

 

[smihci]

Arkadaşlar kısıtlı gelirle yaşamak zordur ama mutlu yaşamak çok farklı şeydir. Ben de bir memur çocuğuyum, rahmetli babam tek maaşla bizleri büyüttü, okuttu, aç açık bırakmadı. Her istediğimizi alabildi mi? Hayır. Bazı isteklerime hayır dediğini dün gibi hatırlarım. Hayır derken kimse kimsenin iç yapısını bilemez. Kimdilir o "hayır" kelimesi ağızdan çıkarken içinde ne fırtınalar kopuyordu. Çocukken almadı diye darıldığım elbette çok olmuştur, ama şimdi onu daha iyi anlıyorum, çünkü artık ben de bir babayım ve kızımın bazı isteklerine ben de "hayır" diyorum, hayır derken ne kadar dik durmaya çalışsamda içim ezik . Ama ileride yaşayacağınız hayatta biraz daha rahat etmek isterseniz elinizden geldiğince hayır demek zorundasınız. Çalışırken maddi açıdan daha rahattık, birikimlerde bulunduk, kenara birşeyler koymaya çalıştık. Yani su akarken küpümüzü doldurmaya çalıştık. Şu an emekliyiz, emekli olunca doğal olarak gelirimiz azaldı, çocuk büyüdü, 1-2 sene sonra kısmetse üniversite hayatına başlayacak, yani bütçemize yeni gider kapısı eklenecek. Zamanında bir takım yatırımlar yapmasaydık belki çocuğumuzu okutmakta zorlanacaktık. Uzun sözün kısası, yaşarken rahat etmek istiyorsak tutumlu olmak zorundayız, anne babanın yaptığı her türlü tasarruf (cimrilikle tasarruf aynı kefeye konmasın) aslında çocukları içindir, malüm kefenin cebi yok.