3 haziran 1963 ü anıyoruz ! Yüreğimizde Nazım usta..

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan MadeN
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
ALLAH rahmet eylesin Hala vatanına hasret. Bu kadar Büyük bir sanatçı böyle bir düşünce insanı başka bir memlekette olsaydı yer yerinden oynardı ama biz onunda kıymetini bilemedik bilemiyoruz ...
 
sırketın ısımı bıle ran dıye gecıyor :D nazım hıkmet ran :D
 
mekanı cennet olsun inşallah Allah rahmet eylesin
 
bir ipte sallanan bir ölü.
Bu ölüme bir türlü
razı olmuyor gönlüm.
Fakat
emin ol ki sevgilim;
zavallı bir çingenenin
kıllı, siyah bir örümceğe benzeyen eli
geçirecekse eğer
ipi boğazıma,
mavi gözlerimde korkuyu görmek için
boşuna bakacaklar
Nazıma!

Ben,
alaca karanlığında son sabahımın
dostlarımı ve seni göreceğim,
ve yalnız
yarı kalmış bir şarkının acısını
toprağa götüreceğim…

Karım benim!
İyi yürekli
altın renkli,
gözleri baldan tatlı arım benim:
ne diye yazdım sana
istendiğini idamımın,
daha dava ilk adımında
ve bir şalgam gibi koparmıyorlar
kellesini adamın.

Haydi bunlara boş ver.
Bunlar uzak bir ihtimal.
Paran varsa eğer
bana fanila bir don al,
tuttu bacağımın siyatik ağrısı,
Ve unutma ki
daima iyi şeyler düşünmeli
bir mahpusun karısı.


Nazım Hikmet Ran


Kalemine sağlık büyük usta..Unutulmazsın!
 
ilk önce şairimize allah rahmet eylesin.ayrıca bu konuyu açan ibrahim.. daha önceleri neredeydin yaa.vallahi Nazım Ustamızın şiirlerini genlerimize işledik neredeyse.eline sağlık
 
Senin adını
kol saatimin kayışına tırnağımla kazıdım.
Malum ya, bulunduğum yerde
ne sapı sedefli bir çakı var,
(bizlere âlâtı-katıa verilmez),
ne de başı bulutlarda bir çınar.
Belki avluda bir ağaç bulunur ama
gökyüzünü başımın üstünde görmek
bana yasak...
Burası benden başka kaç insanın evidir?
Bilmiyorum.
Ben bir başıma onlardan uzağım,
hep birlikte onlar benden uzak.
Bana kendimden başkasıyla konuşmak
yasak.
Ben de kendi kendimle konuşuyorum.
Fakat çok can sıkıcı bulduğumdan sohbetimi
şarkı söylüyorum karıcığım.
Hem, ne dersin,
o berbat, ayarsız sesim
öyle bir dokunuyor ki içime
yüreğim parçalanıyor.
Ve tıpkı o eski
acıklı hikâyelerdeki
yalnayak, karlı yollara düşmüş, yetim bir çocuk gibi bu yürek,
mavi gözleri ıslak
kırmızı, küçücük burnunu çekerek
senin bağrına sokulmak istiyor.
Yüzümü kızartmıyor benim
onun bu an
böyle zayıf
böyle hodbin
böyle sadece insan
oluşu.
Belki bu hâlin
fizyolojik, psikolojik filân izahı vardır.
Belki de sebep buna
bana aylardır
kendi sesimden başka insan sesi duyurmayan
bu demirli pencere
bu toprak testi
bu dört duvardır...
NAZIM HİKMET RAN
 
ilk önce şairimize allah rahmet eylesin.ayrıca bu konuyu açan ibrahim.. daha önceleri neredeydin yaa.vallahi Nazım Ustamızın şiirlerini genlerimize işledik neredeyse.eline sağlık

sağol orhan abi seninde yüreğine sağlık! :good:
 
Sende, ben, imkansızlığı seviyorum,
fakat asla ümitsizliği değil...
:alkis: :alkis: :alkis: :alkis: :good: :good:
allah rahmet eylesin
 
Geri
Üst