- Katılım
- 23 Mar 2007
- Mesajlar
- 882
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 43
DÜNKÜ gazetelerdeki başlıklar aşağı-yukarı aynıydı:
"Babaya son bakış..."
Cenaze töreni alanında, şehit babasının tabutun önündeki fotoğrafına öyle bakıyordu küçük Efe.
O fotoğrafın arkasındaki "sandığın" içine; babası ile birlikte tüm mutluluğunun, tüm çocukluk kahkahalarının, tüm güzel günlerinin konulup, sonra bir bayrağa sarılıp gömüldüğünün henüz farkında değildi.
Tıpkı bu ülkedeki milyonlarca yetişkinin; onurlu bir Türkiye’nin gömüldüğünün farkında olmayışları gibi.
*
Bu büyük bir oyundur.
1950’den sonra devamlı iktidarda olan "tek partinin", ABD’ye mahkûmiyetinin bedelidir bu:
Orada bir Kürt devleti....
Lami-cimi yok.
Tayyip Erdoğan’ın Celal Talabani’yi iki hafta önce kucaklaması, Özal’ın Celal Talabani’ye Çankaya’da sarılmasının devamıdır.
Bunlar ABD’nin lafından çıkamazlar.
*
Erdoğan’ın Kürtlere "nota" vermesi ne peki?
Tiyatro...
"Gücü, tepkisi, bağımsızlığı, kimliği, saygınlığı, itibarı olan başbakan"ı oynuyor.
O kadar...
İktidar olmak için önce ABD’ye koşan, iktidarında Amerikalılara danışmanını gönderip "Deliğe süpüreceğinize kullanın" diyen bir Başbakan ABD’nin istemi dışında kıpırdayamaz.
Bunu hepimiz biliriz.
Tam tersine; Kürt devletinin yollarını, kışlalarını, hükümet binalarını, okullarını, ordu lojmanlarını yapan kim?
İktidarın müteahhitleri...
"Nota" verilmişmiş...
*
"Babaya son bakış"a bakıp daldım.
Küçük Efe; en değerli, en muhtaç olduğu, en sevdiği, en çok özleyeceği şeyini verdi.
Ama bizler...
Bizler; tüm bu kirli oyunları bildiğimiz halde, çıkarlarımızdan, avantaları paylaşmaktan, kirli oyunları alkışlayıp yolunu bulmaktan ödün vermiyoruz.
Farkındayız, sadece utanma duygularımızı yitirdik.
Bekir COŞKUN
Hürriyet Gazetesi
"Babaya son bakış..."
Cenaze töreni alanında, şehit babasının tabutun önündeki fotoğrafına öyle bakıyordu küçük Efe.
O fotoğrafın arkasındaki "sandığın" içine; babası ile birlikte tüm mutluluğunun, tüm çocukluk kahkahalarının, tüm güzel günlerinin konulup, sonra bir bayrağa sarılıp gömüldüğünün henüz farkında değildi.
Tıpkı bu ülkedeki milyonlarca yetişkinin; onurlu bir Türkiye’nin gömüldüğünün farkında olmayışları gibi.
*
Bu büyük bir oyundur.
1950’den sonra devamlı iktidarda olan "tek partinin", ABD’ye mahkûmiyetinin bedelidir bu:
Orada bir Kürt devleti....
Lami-cimi yok.
Tayyip Erdoğan’ın Celal Talabani’yi iki hafta önce kucaklaması, Özal’ın Celal Talabani’ye Çankaya’da sarılmasının devamıdır.
Bunlar ABD’nin lafından çıkamazlar.
*
Erdoğan’ın Kürtlere "nota" vermesi ne peki?
Tiyatro...
"Gücü, tepkisi, bağımsızlığı, kimliği, saygınlığı, itibarı olan başbakan"ı oynuyor.
O kadar...
İktidar olmak için önce ABD’ye koşan, iktidarında Amerikalılara danışmanını gönderip "Deliğe süpüreceğinize kullanın" diyen bir Başbakan ABD’nin istemi dışında kıpırdayamaz.
Bunu hepimiz biliriz.
Tam tersine; Kürt devletinin yollarını, kışlalarını, hükümet binalarını, okullarını, ordu lojmanlarını yapan kim?
İktidarın müteahhitleri...
"Nota" verilmişmiş...
*
"Babaya son bakış"a bakıp daldım.
Küçük Efe; en değerli, en muhtaç olduğu, en sevdiği, en çok özleyeceği şeyini verdi.
Ama bizler...
Bizler; tüm bu kirli oyunları bildiğimiz halde, çıkarlarımızdan, avantaları paylaşmaktan, kirli oyunları alkışlayıp yolunu bulmaktan ödün vermiyoruz.
Farkındayız, sadece utanma duygularımızı yitirdik.
Bekir COŞKUN
Hürriyet Gazetesi
