Özellikle Amerika' da bu durum biraz değişik işlemekte.
Çocuk istismarında bulunan her kim olursa olsun otomatik olarak daha cezası bile kesinleşmeden, kısaca ateş olmayan yerden duman çıkmaz mantığıyla otomatik olarak fişleniyor. İptal ettirmek deveye hendek atlatmaktan daha zor. Bu fişleme olayı öyle pis bir durum ki, anlattıkça tahmin yürütecek yapanlara oh olsun diyeceksiniz.
Fişlenmek için sadece çocuğun şikayetçi olması tek başına yeterli bir sebep mesela. Komşunuzun çocuğu size iftirada bulunduğu an eyalet mahkemesi hemen sizi fişliyor. Eşiniz ve kendi çocuklarınız dışındaki şahitler pek dikkate alınmıyor. Kamera kayıtları varsa fişlemeyi iptal ettirmek daha kolay, zira mahkemeler ve jüri üyeleri somut delillere daha çok önem veriyor. Çocuk tarafından yapılmış bir iftira olduğu ortaya çıkarsa çocuk neden yalan söylüyor ve insanların hayatıyla oynuyor diyerek zorunlu psikolojik tedaviye gönderiyorlar. Fişlemeyi bir şekilde iptal ettirirseniz olay burada bitiyor.
Amerikalılarda komşuluk ilişkilerinin bizdekiler kadar sıcak olmamasının en büyük sebeplerinden birisi bu. Kimse kolay kolay başka insanların, özellikle çocuklu ailelerin kapısını bu yüzden çalmaz mesela. Kimse de çocuğunu kolay kolay komşusuna emanet etmez. Bizde öyle mi? Çocuk akrabaya emanet edilir, komşuya emanet edilir. Çocukların çoğu bu yüzden istismara uğramıyor mu?
Amerika, çocuklara yetişkinlerden daha fazla değer veriyor. Fiziksel ve zihinsel sağlığı yerinde olmayan yetişkin bir bireye tanı konup tedavi edilebilir fakat çocukluğunda travma yaşamış bir yetişkinin nerede ne zaman patlak vereceğini kestirmek zordur, saatli bomba gibidir. Bu yüzden çocukların sağlığını korumak için devlet katı kurallar koymuştur ve çocuğun hayatına doğrudan müdahale yetkisine sahiptir. Özetle bir çocuk yetişkin bir birey olana kadar yetişkinlerin dünyasından başta ailesi tarafından sonra devlet tarafından her şekilde izole edilir. Bu imkanı sağlamayan aileler fark edildikleri anda çocukları ellerinden alınır ve devlet kendisi bakar. Dediğim gibi 10 yaşındaki çocuk 30-40 yaşındaki bireylerden her zaman daha kıymetlidir.
Bizim memleketin çocukları daha 18'ini doldurmadan girip çıkmadığı mekan kalmıyor. Affedersiniz 15-16 yaşında geneleve bile girebiliyorlar. Kapıda polis bile olsa bıyık altından gülüp gençler belinize kuvvet diyebiliyor.
Ya da yanında büyük biri varsa alkollü mekana girebiliyor. Bunlar Amerika' da yasak, çocuk 18'ine girene kadar girmemesi gereken hiç bir yere yanında Obama bile olsa giremez. Başta ailelerinin başı yanar, sonra mekan sahibinin başı yanar. Ciddi yaptırımlar var.
Fişleme konusuna gireyim. Fişlenmek için saat gece 4' de sarhoş sarhoş dolanırken ya da kendimizde değilken dahi çocuk parkına işemek ve birilerinin bunu görüp polise ihbar etmesi yeterlidir. Çünkü çocuk parkı her zaman çocuklara aittir ve orada o saatte bile çocuk olabilme ihtimali vardır. Polis orada çocuk olup olmamasına bakmadan mahkemeye çıkartır ve istismar suçundan direk fişlenirsiniz. Bu, yaşanmış olmasına rağmen verebileceğim en hafif ve en uç örnekti. Bilgisayarda bulunan ya da internetten izlenen çocuk pornolarına, fiziksel saldırılarda, kasıtlı yapılan davranışlarda fişlenmenin yanında ne gibi cezalar verildiğini bir de siz düşünün.
Haklı yada haksız olarak ceza almadan sadece fişlendiniz diyelim. İş yerleriniz, ev adresleriniz harita üzerinde işaretlenir ve o adreslerde çocuk istismarı suçundan dolayı fişlenmiş birinin olduğu bilgisi herkes tarafından görülebilir.
Sağlıklı çocuk yetiştirmek isteyen bireyler yeni bir eve taşınırken buna çok dikkat ederler ve etraflarında fişlenmiş insanların bulunmadığı mahallelerdeki evler için ederinin 3-4 katı paraya dikkat etmeden ödeyebilirler. Mahallenin sakinleri de bu imajı korumak için bu yerleşim yerlerinde fişlenmişlere ev vermez ve fişlenmemek için kafasını kaldırıp da kimsenin çocuğuna bakış dahi atmaz. Ya da çalıştığınz iş yerinin yakınlarında bir kreş var, direk işten atılıyorsunuz. Ya da yeni bir iş ararken iş yeri yakınlarında kreş varsa zaten giremiyorsunuz. Bundan sonraki yaşantınızda da iş için uygun yerlerin kapısını çaldığınızda patronların insiyatifine kalıyorsunuz.
Çalışan aileler çocuklarını haliyle kreşe bırakıyor yada bakıcı tutuyor. İşin içinde çocuk bulunan bir işte çalışabilmek için belge alabilmek Amerika' da ki en önemli ve her yerde saygınlık gören belgelerden biri. Şu ana kadar ABD Başkanları arasında bu tarz bir belgesi olan yok mesela öyle açıklayayım. Çeşitli eğitimler ve testlerden geçtikten sonra bu tarz belgeler alınabiliyor. Bir düşünün bu kadar katı kurallar uygulanırken kreş çalışanları ya da bakıcılar çocuk istismarında bulunurlarsa (şiddet göstermekle istismarı karıştırmayın, şiddetin de cezası var ama) ne gibi cezalar alırlar bir hayal edin.
Çocuk istismarından fişlendiyseniz çalacak kapınız kalmıyor gibi, ve kolay kolay legal işlerde çalışmak imkansızlaşıyor.
Çok geniş bir tanım olmasına karşın vatan hainleri, teröristler ve seri katiller dışında idama karşıyım. Allahın verdiği canı Allahtan başkası almamalı.
Bir tecavüzcü idam edildiği zaman mağdurun yarası asla kapanmaz ya da işlenen bir cinayetten dolayı maktulün yakınları rahatlamaz. İşin o kısmını Allah düşmanıma yaşatmasın o pencereden hayata bakmak, bakabilmek bambaşka bir konu. Zanlıyı idam etmek ise iyilikten başka bir şey değildir. Öyle cezalar verilmelidir ki nefes aldığı her an kafasını duvara vurmalıdır.
Bizde okul öncesi öğretmenliği adı altında bir bölüm var mesela matematik türkçe fen ve sosyal bilimler testi çözülerek girilen. Çocuk emanet edeceğimiz adamın çok güzel havuz problemi çözüyor olması ne kadar önemli sizce sorarım?
